Danuta Łukasiak-Pavlová

psychoterapeuta

tel. 501 799 615

Urszula Wach (Mróz)

psychoterapeuta, psycholog

tel. 509 735 634

Leczenie stanów lękowych

Lęk jest wielowymiarowym uczuciem, który w różnych momentach życia nam towarzyszy. Z jednej strony może być czymś naturalnym w takich momentach jak zmiany w życiu, egzaminy itp. Wtedy stany napięcia, jakie się pojawią, mobilizują nas do poszukiwania nowych sposobów adaptacji.

Jednakże lęk może również przyjmować postać chorobową i wtedy staje się trudnym uczuciem, często bezprzedmiotowym, wszechogarniającym, pojawiającym się nagle, co powoduje, że trudno go opanować, zdobyć nad nim kontrolę. W konsekwencji osoba, która go doświadcza, często podejmuje zachowania, które z dystansu i po upływie czasu, wydają się irracjonalne i bezpodstawne. Jednak w momencie, kiedy lęk się pojawia i ogarnia swoją siłą, działania te są jedynym ratunkiem oraz próbą zapanowania nad lękiem. Może to przybierać różne formy.


Lęk napadowy

Lęk może przyjmować postać lęku napadowego, czyli zazwyczaj krótkich (kilkuminutowych) napadów paniki, które się powtarzają i towarzyszą im takie dolegliwości jak duszenie się, zawroty głowy, pocenie się, drżenie, częstoskurcz, często poczucie nadchodzącej katastrofy.


Fobie

Może przyjmować również postać fobii, w których uporczywy i trudny do zniesienia lęk przybiera formę lęku przed określonymi sytuacjami, przedmiotami czy miejscami, co powoduje, że osoba, która znajdzie się w takiej sytuacji, automatycznie reaguje silnym stresem. Przykładem takiego lęku może być agorafobia, czyli lęk przed otwartą przestrzenią.


Leczenie zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych

Stany napięcia lękowego występują również pod postacią zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych, czyli zaburzeń, w których występują myśli natrętne (obsesje), czyli uciążliwe powracające myśli, nad którymi nie ma się kontroli, oraz rytuały (kompulsje), które dana osoba musi powtarzać, aby obniżyć lęk.

Według Freuda lęk "ma być rodzajem sygnału, który ostrzega o zagrożeniu w obszarze nieświadomości" ("Psychiatria psychodynamiczna w praktyce klinicznej", Glen O. Gabard). W uproszczeniu można przyjąć, że to co towarzyszy stanom lękowym, jest właśnie takim zakamuflowanym ostrzeżeniem płynącym z nieświadomości.

Leczenie zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych, tak jak i innych zaburzeń lękowych, polega na systematycznej pracy z psychoterapeutą, o czym piszemy poniżej.


Leczenie zaburzeń lękowych

Psychoterapia psychoanalityczna, jaką proponujemy, ma rozszyfrować nieświadomą przyczynę wywołującą stany lękowe. To "rozszyfrowanie" i zrozumienie prowadzi do wyzdrowienia.